ดูจะเกือบดีขึ้นแล้วหนา
เพราะคราบน้ำตากำลังจะเลือนไป
จากเจ็บเกือบตายกำลังหาย
เริ่มออกไปไหนต่อไหนได้เหมือนเดิม
จะทำให้เป็นเหมือนเคย
แบบตอนมีเขาอยู่ ไม่ใช่จะง่ายเลย
ฉันเพิ่งรู้ไม่ชินเลย
ผ่านมาไม่เคยต้องทำอะไรแค่คนเดียว
ยิ่งแสร้งเป็นลืม ยิ่งน้ำตาซึมยิ่งใจหาย
เพราะในหัวใจมันยังคงจำแต่หน้าเขา
แค่เดินผ่านร้านที่เราเคยทาน ก็นึกถึงคืนวันเก่าๆ
ยังคิดถึงอ้อมกอดเขา
ยิ่งแสร้งเป็นลืม ยิ่งน้ำตาซึมยิ่งปวดร้าว
เพราะทุกเรื่องราวคอยตามเป็นเงาอยู่อย่างนี้
แค่หลอกตัวเองกำลังจะดี ยิ่งคิดจะหนีใจยิ่งเศร้า
เพราะไอ้คำว่าเหงา ยังตามเป็นเงา ยังไม่ไปไหน
จะทำให้เป็นเหมือนเคย
แบบตอนมีเขาอยู่ ไม่ใช่จะง่ายเลย
ฉันเพิ่งรู้ไม่ชินเลย
ผ่านมาไม่เคยต้องทำอะไรแค่คนเดียว
ยิ่งแสร้งเป็นลืม ยิ่งน้ำตาซึมยิ่งใจหาย
เพราะในหัวใจมันยังคงจำแต่หน้าเขา
แค่เดินผ่านร้านที่เราเคยทาน ก็นึกถึงคืนวันเก่าๆ
ยังคิดถึงอ้อมกอดเขา
ยิ่งแสร้งเป็นลืม ยิ่งน้ำตาซึมยิ่งปวดร้าว
เพราะทุกเรื่องราวคอยตามเป็นเงาอยู่อย่างนี้
แค่หลอกตัวเองกำลังจะดี ยิ่งคิดจะหนีใจยิ่งเศร้า
เพราะไอ้คำว่าเหงา ยังตามเป็นเงา ยังไม่ไปไหน